Problemy natury psychicznej są jednym z najczęściej występujących czynników obniżających jakość życia.
Obecnie szacuje się, że na depresję cierpi co dziesiąta osoba, a na schizofrenię co setna.
Coraz więcej osób szuka pomocy psychiatry lub psychologa. Związane jest to z rosnącą świadomością i akceptacją dla tego typu pomocy.
Wiele osób zastanawia się jak wygląda wizyta u psychiatry.
Podobnie jak w czasie wizyty u innych lekarzy na początku zbierany jest wywiad. Jest to nic innego jak rozmowa z pacjentem o jego problemach. Staram się ustalić przyczynę występowania problemów, stopień ich nasilenia oraz wpływ na życie codzienne. Rozmawiamy o dotychczasowym stylu funkcjonowania, istotnych wydarzeniach z życia, wcześniejszych stresujących sytuacjach i sposobach radzenia sobie z nimi.
Dopełnieniem wywiadu są informacje dotyczące ogólnego stanu zdrowia, przyjmowanych leków, stosowanych używek lub substancji psychoaktywnych.
Dokładnie zebrany wywiad pozwala na postawienie diagnozy i dobranie optymalnego sposobu leczenia. Leczenie problemów natury psychicznej może wymagać stosowania leków, psychoterapii prowadzonej przez doświadczonych terapeutów lub obu tych form pomocy naraz.
Przy farmakoterapii omawiany jest plan leczenia, sposób działania leków, korzyści wynikające z ich stosowania oraz możliwe skutki uboczne. Ta forma leczenia wymaga regularnych wizyt w celu monitorowania postępów w leczeniu oraz wystąpienia ewentualnych działań niepożądanych. W zależności od diagnozy leczenie zwykle trwa do kilku miesięcy, choć w niektórych przypadkach może być przedłużone do kilku lat. Decyzję o zakończeniu leczenia podejmuje lekarz wspólnie z pacjentem.
Kiedy warto umówić się na spotkanie z psychiatrą?
Wizyta u psychiatry może być wskazana gdy pojawiają się trudności w codziennym funkcjonowaniu. Wahania nastroju, drażliwość, wybuchowość, długo utrzymujący się smutek lub zobojętnienie. Objawy stresu po wypadku lub nagłym zdarzeniu, utrata energii życiowej, wypalenie zawodowe, ciągły niepokój, zamartwianie się wraz z brakiem umiejętności zrelaksowania się. Lęk o charakterze napadowym, lęk przed wystąpieniami i kontaktami z innymi ludźmi, lęk przed chorobami. Problemy z pamięcią i koncentracją uwagi, zaburzenia snu, trudności w kontroli zachowań i emocji. Problemy w kontrolowaniem jedzenia, problemy natury seksualnej lub czynności natrętne. Poczucie zagrożenia, nadmierna zazdrość, doświadczanie wrażeń słuchowych lub wzrokowych, których nie doświadczają inni, poczucie odrealnienia.
Coraz częściej spotykam też w gabinecie Pacjentów z nierozpoznanym wysoko funkcjonującym autyzmem ( AS/HFA ) (Asperger syndrom). We właściwym rozpoznaniu niezwykle pomocne są testy przeprowadzane przez Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym.